Blog Jerzego S. Majewskiego
Dwa zdarzenia rozbudziły we mnie miłość do międzywojennej architektury Katowic. Po raz pierwszy Katowice ujrzałem z okna pociągu, gdzieś u schyłku lat 70., gdy byłem jeszcze w liceum. Kiedy pociąg …
Komentarze wyłączoneDwie ulice Krzywe w dwóch miastach i dwie eleganckie niegdyś kamienice czynszowe z lat 30. XX wieku. W ubiegłym roku obie przeszły gruntowny remont elewacji i z brudnych kopciuchów zmieniły się…
Komentarze wyłączoneJuż nie pamiętam, skąd mam tę książkę. To zresztą jeden z kilku starych albumów o Pradze Czeskiej, jakie stoją w mojej biblioteczce. Wydany został w roku 1937, a jego…
Komentarze wyłączoneHistoria pierwsza, czyli Praski obchodní dům – Pałac Brandejs Zaokrąglony, półkolisty narożnik. Pełen dynamizmu, z wygiętymi taflami szyb. Takie narożniki zdają się być jednym z synonimów architektury lat 30. Ma go…
Komentarze wyłączoneGdy miałem cztery, czy pięć lat, babcia zabierała mnie kolejką WKD do Grodziska. Pamiętam te wycieczki, bo WKD-ka, jak tramwaj jechała ulicami miasta: Nowogrodzką, Tarczyńską, Niemcewicza i Szczęśliwicką. Te wspomnienia to tylko…
Komentarze wyłączoneWystawa kilku obrazów Élisabeth Vigée Le Brun otwarta w kwietniu 2016 r. w pałacu w Nieborowie przypomina, że mamy w zbiorach polskich obrazy trzech najsłynniejszych malarek doby nowożytnej. –…
Komentarze wyłączoneGdy przed stu laty opublikowano tę pocztówkę, Budapeszt był olśniewającą metropolią. Rósł jak na drożdżach przyćmiewając cesarski Wiedeń. Imponował rozmachem urbanistycznym i infrastrukturą. Już w 1896 roku ruszyło metro –…
Komentarze wyłączoneColiseu do Porto jest jak transatlantyk przypadkowo porzucony na wzgórzu pośród zabudowy drugiego co do wielkości miasta Portugalii. Czyż w jego architekturze nie doszukamy się szaleństwa? Orgiastycznego zachłyśnięcia się modą.…
Komentarze wyłączoneIlekroć wysiadam w Krakowie na Dworcu Głównym, pierwsze kroki kieruję w stronę pawia. Pawia i pastuszka, co zawsze bawiło mnie absurdalnym zestawieniem. Pastuszek nie wypasa owiec, tylko pawie. Czyżby pastuszek…
Komentarze wyłączoneTeatro Eden w Lizbonie jest porywającą mieszanką pozbawionego umiaru portugalskiego art déco z postmodernizmem końca XX stulecia. Nigdzie w architekturze styl dekoracyjny lat 20. I 30. nie doczekał się tak…
Komentarze wyłączone
